Deli
Şehrin her mahallesinde onun ayak izleri vardır. Çoluk çocuk tanımayan kimse de yoktur. Pejmürde bir kılıkla gezer. Gömleğinin yeni eskimiş pırtılı çıkmıştır, yaz kış giydiği ayakkabılar ayakkabılıktan çıkmış öylesine eski püskü hale gelmiştir ki, yırtıklarından çorapsız ayaklarının parmakları görünür, ayakkabılarıyla yürümez, adeta sürükler onları. Kıvırcık saçları, hafif kambur beliyle imamesi kopmuş tespihini sallamayı da ihmal etmeden sola yatık yürürken, kusursuz bir kenar mahalle apaşı profili çizer… Şehir sakinlerinin az çok toplu olarak oturup dinlendikleri, sohbet ya da yarenlik ettikleri, oyalandıkları kahvehane, pastane gibi yerlere destursuz dalar erkeklere çalımını atar, “siz yiyin için, ben açım lan aç, iki gündür açım” derken… Devamı