Sevgilim
Bu mektubu sana
Ak kâğıtlar üstüne
Boncuk boncuk
Tane tane harflerle yazamadım
İstemedim böyle olmasını
İçim el vermedi
Belki de korktum
Sararacağından ak kâğıtların
Bu mektubu sana
Bir uyku dalgınlığında
Bir düş geçişinde yazıyorum
Aynada suretini görüp
Adını düşlerime veriyorum
Yaban menekşeleri gibi açıyor
Gözlerinde gülüşlerin
Öfkeli ve hırçınsın
Sana söylediklerimi
— daha çok da söyleyemediklerimi —
Toplayıp avuçlarımın içine
Sımsıkı bastırarak göğsüme
Her şafak vakti
Yıldızlı gökyüzüne savuruyorum
Saçlarım dalgalanıyor
— o ilkyaz gecesi gibi —
Rüzgâr da biraz buruk esiyor
— eski bir dosta gulumser gibi —
Bir yıldız kayıyor tepemin üstünden
İçim burkuluyor
Yanaklarımı ıslatıyor bir damla yağmur
Ben, yine de gülümsüyorum
— nasıl unuturum, ezeli buyrugun?.. —
Sen nerdesin şimdi
Bilmiyorum
Belki cezaevinde uykudasın
Dışarıya ilişkin düş görüyorsundur
Belki de voltada tespih çekiyorsundur
— tespih çekmeyi öğrendiysen eğer —
Belki bir kuşatmadasındır
Bir gecekondu siperinde
Ya da bir işçi grevindesindir
Ya da bir meydan mitinginde
Şikayetçi değilim
Nerede olursan ol
Olman gerektiği yerde olduğunu biliyorum.
Biliyorum
Bana çaldığın güllerle döneceğini
Bir şey daha biliyorum
Göğsüme sokulacak kadar
Bana yakınsın