Giderken

Kendime en uzak,en yakın an’ımdı sana
Hayali fotoğraflarını indirdim duvardan
Titriyordun
Dağınık ve tedirgindi dudaklarında sözcükler
İnce bir yağmurla ıslandı yüzün

Öpecektim görmesen,upuzun kirpiklerini
Nefesim kesilirdi,eksilirdim gidersen
Düşler yeşildi oysa,karabasanlar olmasa
Sen kumraldın,güvercin sürüsüydü saçların
Senin dağlarında güzeldi eşkıya olmak
Gazel okumak bir taşa,çiy damlasında demlenmek

 

Sabırsızca beklerdik uçuşlarını
Geceyle alay eden ateş böceklerinin
Ürkek yıldızlar gibi derdin,kaybolurlar birazdan
Takılır kalırdı bakışların sesinin ıssızlığına
Mitolojik bir öyküydün,geriye gülüşler bırakan

Bana uzaksın diyordun/ah! ne anlaşılmazlık
Yedi asılmışlarıydık hayatın öte yakasının
Derinliğince yeşildi her vadi,bir adım ötemiz uçurum
Gözlerinle konuşurdum,duyulurdu,öpemezdim saçlarını
Hançerlerini bilerken ilkyaz esintilerine
Ezanı muhammedlerde esneyen bedeviler

Rüzgarların öyküsünü bilirsin,renklerine küserler
İtirazım yok verdiğin hükme
Varsın uzaktan geçsin gemilerim
Sokak şarkılarındayım
Aklına düşersem eğer.

Ağustos 22,2002

Yer işareti koy Kalıcı Bağlantı.

Yorumlar kapatıldı.