Ayazlar ısınır nefesinizde
Yer-gök ellerinizdedir
Der
Ve bir derviş kelam eder
Kitabın ortasından
Ey! İnsan der
Sürdükçe suskunluğun
Sürdükçe baş eğişin
Ne gülün adı kalır ovalarda
Ne rüzgarın sesi duyulur dağlarda
Kuşlar bıçaklanır kuşluk üzeri
Gökyüzünü vururlar ana rahminde
Yok hükmünde sayılır yaşanan aşklar
Düşer sevdanın üstüne
Gecenin karanlığı
Akrep sokarak yok ediyor kendini
Susarak yok edeceksin sen
Kendi kendini