Çöl’üm
Rüzgâr kendi rüzgârım
Kum kendi kumum
Sis basar vahalarımı
Sığmam kendi kendime
Düşlerine çağır beni.
Yüzümü aşka döndüm
Lanetlisiyim kutsal kitapların
Minnetim yok Nuh’un gemisine
Bir sana inandım
Bir de rüzgârlara
Issızlara götür beni.
Kılavuzum olmadı peygamberler
İnanmadım tanrılara
Tufanlara yazgılıyım
Sensizlik düşer payıma
Aşk olmasa ölüm neyse
Gözlerinde sakla beni.
Bütün geçitler kapalı
Namlusundayım avcıların
Hayat aşka emanettir
Adını isyan belledim
Unutma, unutma beni.